Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου: αιτίες, σημεία και μέθοδοι θεραπείας

Η αρθροπάθεια του ώμου είναι μια ευρέως διαδεδομένη χρόνια ασθένεια που σχετίζεται με βλάβες στις αρθρικές δομές. Η παθολογική διαδικασία συνοδεύεται από εκφυλιστική παραμόρφωση των αρθρωτικών επιφανειών. Σε αυτή την περίπτωση, δεν καταστρέφεται μόνο ο ιστός του χόνδρου, αλλά και ο οστικός ιστός. Τα συμπτώματα της παθολογίας και οι μέθοδοι θεραπείας εξαρτώνται από τον βαθμό βλάβης των αρθρώσεων.

Η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί για αρκετά χρόνια χωρίς να εμφανιστεί. Κάποια στιγμή, υπό την επίδραση δυσμενών παραγόντων (υποθερμία, τραύμα, σοβαρή συνοδός νόσος), εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της νόσου. Αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, καθώς η καταπολέμηση των δυστροφικών αλλαγών στον χόνδρο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική κατά την έναρξη της νόσου.

αρθροπάθεια ώμου

Αιτίες αρθρώσεως ώμου

Τα αίτια της εκφυλιστικής-δυστροφικής βλάβης στους ιστούς της άρθρωσης είναι πολυάριθμα και ποικίλα. Μεταξύ αυτών, οι τραυματισμοί παίζουν τον κύριο ρόλο, επομένως η μετατραυματική αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου θεωρείται η πιο κοινή μορφή παθολογίας. Μπορεί να προκληθεί ακόμη και από μια ελαφρά, αλλά επανειλημμένα επαναλαμβανόμενη βλάβη στους χόνδρινους ιστούς.

Επιπλέον, η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί υπό την επίδραση των ακόλουθων παθολογικών παραγόντων:

  1. Σοβαρή βλάβη των αρθρώσεων: αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, οξεία ή χρόνια αρθρίτιδα, άσηπτη νέκρωση του βραχιονίου.
  2. Τακτική υπερένταση των αρθρώσεων. Πιο συχνά παρατηρείται σε αθλητές που ασχολούνται με το βόλεϊ, το τένις, το μπάσκετ.
  3. Συγγενής παθολογία της άρθρωσης του ώμου.
  4. Ενδοκρινικές παθήσεις.
  5. Ηλικιωμένη και γεροντική ηλικία.
  6. Υπερβολικό βάρος (παχυσαρκία).
  7. Αβιταμίνωση.
  8. Αυτοάνοσες βλάβες και εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
  9. γενετική προδιάθεση.

Οι περισσότεροι από τους ασθενείς είναι άτομα που ασχολούνται με μονότονη σωματική εργασία. Επομένως, η αρθροπάθεια της δεξιάς άρθρωσης του ώμου διαγιγνώσκεται πολύ πιο συχνά από την αριστερή.

πόνος στον ώμο λόγω οστεοαρθρίτιδας

Η ασθένεια συνήθως αναπτύσσεται υπό την επίδραση όχι ενός, αλλά πολλών δυσμενών παραγόντων ταυτόχρονα. Με βάση αυτό, η θεραπεία θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να στοχεύει όχι μόνο στην καταπολέμηση της νόσου, αλλά και στην εξάλειψη όλων των αιτιών που την προκάλεσαν.

Χαρακτηριστικά σημεία της νόσου

Η αρθροπάθεια του ώμου, που αρχίζει ανεπαίσθητα και αναπτύσσεται σταδιακά, μπορεί να εκδηλωθεί ξαφνικά μετά από τραυματισμό, υποθερμία ή σοβαρή σωματική καταπόνηση. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν συμπτώματα που χαρακτηρίζουν τη βλάβη στις αρθρώσεις των ώμων και στους κοντινούς ιστούς:

  • πόνος;
  • τσάκισμα και κλικ κατά την κίνηση του χεριού.
  • δυσκαμψία και μειωμένο εύρος κίνησης στον ώμο.

Η ασθένεια εμφανίζεται συχνότερα σε χρόνια μορφή. Μια έξαρση της νόσου μπορεί να προκληθεί από υπερβολική πίεση στην άρθρωση ή τραυματισμό.

Η ένταση της εκδήλωσης των συμπτωμάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της βλάβης του χόνδρου και του οστικού ιστού, επομένως είναι συνηθισμένο να γίνεται διάκριση μεταξύ αρκετών βαθμών της νόσου. Μια τέτοια συστηματοποίηση διευκολύνει σημαντικά τη διάγνωση και σας επιτρέπει να προβλέψετε με ακρίβεια την έκβαση της νόσου.

Αρθροπάθεια ώμου Ι βαθμού

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ιστοί της άρθρωσης επηρεάζονται ελαφρώς. Ο πόνος παρατηρείται εξαιρετικά σπάνια και μόνο μετά από υπερβολική σωματική καταπόνηση ή παρατεταμένη μονότονη εργασία. Ο ασθενής τις περισσότερες φορές δεν δίνει προσοχή σε αυτά τα συμπτώματα, αποδίδοντάς τα σε υπερβολική εργασία ή μυϊκή καταπόνηση. Η ήττα 1 βαθμού αντιμετωπίζεται μόνο με συντηρητικές μεθόδους.

Στην αρχή της νόσου, δεν υπάρχουν εμφανείς αλλαγές στους ιστούς του χόνδρου στις ακτινογραφίες, μόνο ένας ωοειδής δακτύλιος σημειώνεται γύρω από την αρθρική κοιλότητα.

Αρθροπάθεια ώμου II βαθμού

Σε αυτό το στάδιο, τα συμπτώματα της νόσου γίνονται πιο έντονα. Οι ιστοί του χόνδρου γίνονται πιο λεπτοί και παραμορφωμένοι, οι ενδοαρθρικοί σύνδεσμοι καταστρέφονται. Κατά τη διάρκεια της κίνησης του χεριού, ακούγεται ένα τσούξιμο, το εσωτερικό στρώμα της αρθρικής τσάντας φλεγμονώνεται. Με την πάροδο του χρόνου, ο πόνος γίνεται σταθερός. Εμφανίζεται πρωινή δυσκαμψία και περιορισμένη κίνηση, που μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή ατροφία.

ακτινογραφία αρθροπάθειας ώμου

Αρθροπάθεια ώμου III βαθμού

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η άρθρωση έχει ήδη παραμορφωθεί σημαντικά, πρακτικά δεν υπάρχουν κινήσεις σε αυτήν. Ο ασθενής υποφέρει από οξύ πόνο που μπορεί να ακτινοβολεί στο χέρι και την ωμοπλάτη. Εάν δεν σταματήσετε την περαιτέρω καταστροφή των ιστών, η παθολογική διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία.

Η ασθένεια τρίτου βαθμού δεν επιδέχεται συντηρητική θεραπεία και απαιτεί χειρουργική επέμβαση.

Η αρθροπάθεια ώμου-ώμου σπάνια φτάνει στην τρίτη φάση. Τις περισσότερες φορές, το δεύτερο στάδιο διαγιγνώσκεται με τη μετάβαση σε μια χρόνια μορφή.

Με ποιον γιατρό να απευθυνθώ

Συχνά, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πόνο στις αρθρώσεις δεν ξέρουν σε ποιον να απευθυνθούν. Στα πρώτα συμπτώματα της νόσου, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ρευματολόγο. Ο ειδικός όχι μόνο θα πραγματοποιήσει μια πλήρη φυσική εξέταση και θα κάνει μια διάγνωση, αλλά επίσης, εάν είναι απαραίτητο, θα ανακουφίσει τον έντονο πόνο με τη βοήθεια μιας ενδοαρθρικής ένεσης αναισθητικού.

Με την προχωρημένη μορφή της νόσου, ο ρευματολόγος είναι πιθανό να είναι ανίσχυρος. Σε αυτή την περίπτωση, θα χρειαστείτε χειρουργό ή ορθοπεδικό. Στις μεγάλες πόλεις, μπορείτε να κλείσετε ένα ραντεβού με έναν αρθρολόγο που ασχολείται μόνο με παθήσεις των αρθρώσεων.

Πώς να αντιμετωπίσετε την αρθρίτιδα του ώμου

Μετά από ιατρική εξέταση και διάγνωση, ο γιατρός συνταγογραφεί μια συγκεκριμένη θεραπεία που σας επιτρέπει να επιτύχετε μια μακρά και σταθερή ύφεση της νόσου. Είναι αδύνατο να θεραπευθούν οι εκφυλιστικές αλλαγές στις αρθρώσεις, αλλά η επιβράδυνση της πορείας της καταστροφικής διαδικασίας και η ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς είναι ένα απολύτως εφικτό έργο.

Ο κύριος στόχος της αντιαρθρωτικής θεραπείας είναι η ανακούφιση από τον πόνο και η αποκατάσταση της κινητικότητας των αρθρώσεων.

Σύγχρονη φαρμακευτική θεραπεία

Σε ορισμένους ασθενείς, είναι δύσκολο να γίνει ακριβής διάγνωση στα αρχικά στάδια της νόσου. Σε αυτό το στάδιο, ο πόνος δεν είναι έντονος και δεν αναγκάζει τους ασθενείς να αναζητήσουν βοήθεια από ειδικούς. Τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζονται ανεξάρτητα με λαϊκές θεραπείες. Μερικοί ασθενείς συμμετέχουν σε θεραπευτικές ασκήσεις για τη μείωση του πόνου και της δυσκαμψίας στις αρθρώσεις. Για τη θεραπεία της αρθροπάθειας χρησιμοποιούνται φάρμακα που συνταγογραφούνται από γιατρό, σύμφωνα με τη συνιστώμενη δοσολογία και τη διάρκεια χορήγησης. Τα πιο αποτελεσματικά είναι οι ακόλουθες ομάδες φαρμάκων:

  • μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
  • χονδροπροστατευτικά?
  • κορτικοστεροειδή φάρμακα;
  • μη ναρκωτικά αναλγητικά?
  • Αγγειοδιασταλτικά;
  • μυοχαλαρωτικά.

Πολλά φάρμακα για αυτήν την παθολογία συνταγογραφούνται μερικές φορές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου, τα φάρμακα λαμβάνονται από το στόμα, χρησιμοποιούνται εξωτερικά, ενίονται ενδομυϊκά ή στην κοιλότητα της άρθρωσης του ώμου.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)

Τα ΜΣΑΦ αντενδείκνυνται να χρησιμοποιούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω της παρουσίας παρενεργειών από το πεπτικό σύστημα.

Είναι δυνατή η θεραπεία της νόσου με φάρμακα ήδη σε πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας. Η πορεία καθορίζεται με βάση την κατάσταση του ασθενούς και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Ως ανεξάρτητη θεραπεία, οι αλοιφές που περιλαμβάνονται σε αυτήν την ομάδα δεν συνταγογραφούνται. Χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με παρόμοιες ομάδες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται ενδομυϊκά ή από το στόμα. Το καθήκον τους είναι να μειώσουν τη φλεγμονή και να ανακουφίσουν την κατάσταση του ασθενούς.

Χονδροπροστατευτικά

Σχεδόν όλοι οι ασθενείς περιλαμβάνουν στο θεραπευτικό σχήμα φάρμακα που στοχεύουν στη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών στον ιστό του χόνδρου. Επιπλέον, αυξάνουν την ελαστικότητα του χόνδρου. Τα χονδροπροστατευτικά έχουν τέτοιες ιδιότητες. Αυτές οι φαρμακευτικές ουσίες διαφέρουν ανάλογα με το κύριο δραστικό συστατικό βάσει του οποίου παρασκευάζονται:

  • υαλουρονικό οξύ;
  • θειική χονδροϊτίνη;
  • γλυκοζαμίνη;
  • συνδυασμένα ταμεία.

Η γλυκοζαμίνη είναι μια ουσία που παίζει σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό υγιούς ιστού χόνδρου. Το καθήκον της θειικής χονδροϊτίνης είναι να θρέφει και να παρέχει αντικραδασμική προστασία στον ώμο.

Τα σκευάσματα για μονοθεραπεία έχουν αποδειχθεί περισσότερο στην αγορά σε σύγκριση με έναν συνδυασμό ουσιών.

Ο πολυσακχαρίτης που περιέχεται στον μεσοκυττάριο χώρο είναι το υαλουρονικό οξύ. Είναι επιπλέον σε θέση να μειώσει την ευαισθησία των υποδοχέων που ανταποκρίνονται στον πόνο. Τα συνδυασμένα χονδροπροστατευτικά, τα οποία περιέχουν πολλά ενεργά συστατικά, έχουν το μεγαλύτερο πλεονέκτημα.

Η πιο αποτελεσματική χρήση χονδροπροστατευτών στα αρχικά στάδια της νόσου. Το καθήκον των φαρμάκων είναι η σύνθεση νέων κυττάρων υγιούς ιστού χόνδρου, τα οποία αντικαθιστούν τον κατεστραμμένο ιστό. Με την παρουσία πόνου και οιδήματος, τα φάρμακα αυτής της ομάδας θα είναι λιγότερο αποτελεσματικά. Επομένως, θα χρειαστεί πρώτα η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς.

Για να επιτευχθεί το μέγιστο αποτέλεσμα, χρησιμοποιούνται ενέσιμα σκευάσματα για ενδοαρθρική ή ενδομυϊκή χορήγηση. Η πορεία της θεραπείας με χονδροπροστατευτικά διαρκεί έως και έξι μήνες, ορισμένοι ασθενείς παρατηρούν τα πρώτα αποτελέσματα μετά από 3 μήνες θεραπείας. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε ορισμένους κανόνες στη θεραπεία τέτοιων φαρμάκων.

Με την έναρξη της πορείας της θεραπείας, η σωματική υπερφόρτωση, οι αγχωτικές καταστάσεις θα πρέπει να αποκλείονται. Ο ασθενής θα λάβει το μεγαλύτερο αποτέλεσμα εάν αρχίσει να παίρνει χονδροπροστατευτικά, βελτιώνει τη διατροφή και συμμετέχει σε ασκήσεις φυσιοθεραπείας. Πολλοί ασθενείς με αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου ασχολούνται με τη μέθοδο του Δρ Bubnovsky, εκτελούν ένα ειδικά σχεδιασμένο σύνολο ασκήσεων για να επιτύχουν σταδιακή αποκατάσταση των αρθρώσεων ή να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου.

Κορτικοστεροειδή παράγοντες

Όταν εμφανιστεί έντονος πόνος, εάν τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα δεν έχουν θετικό αποτέλεσμα, συνταγογραφούνται κορτικοστεροειδή. Για την ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς, συνταγογραφούνται αλοιφές ή ενέσεις.

Αναλγητικά

Στα αρχικά στάδια της νόσου, συνταγογραφούνται αναλγητικά για τη μείωση του πόνου.

Σε σύγκριση με τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα φάρμακα αυτής της ομάδας έχουν λιγότερο αρνητική επίδραση στον βλεννογόνο του πεπτικού σωλήνα.

Έχοντας ανέκφραστη αντιφλεγμονώδη δράση, καταπολεμούν αποτελεσματικά τον πόνο.

Αγγειοδιασταλτικά

Υποχρεωτικά μέσα στη θεραπεία της αρθροπάθειας είναι τα αγγειοδιασταλτικά. Εξαλείφουν τους αγγειακούς σπασμούς, ομαλοποιούν τη ροή του αίματος στην πληγείσα περιοχή. Πολλοί ασθενείς παραπονιούνται για την εμφάνιση νυχτερινών πόνων, οι οποίοι αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με φάρμακα αυτής της ομάδας.

Μυοχαλαρωτικά

Όταν επηρεάζεται η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου, οι μυϊκοί σπασμοί θεωρούνται συχνό φαινόμενο, οι οποίοι ανακουφίζονται από μυοχαλαρωτικά. Κατά τη συνταγογράφηση τους, τηρείται η αρχή της πολυπλοκότητας, χρησιμοποιούνται μαζί με παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εάν είναι απαραίτητο, η ελάχιστη δόση συνταγογραφείται αρχικά με σταδιακή αύξηση.

Χειρουργική θεραπεία

Ο κύριος στόχος της επέμβασης είναι η αποκατάσταση της ικανότητας εργασίας της άρθρωσης και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς. Εάν η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, το σύνδρομο επίμονου πόνου επιμένει, η άρθρωση σταδιακά παραμορφώνεται και το εύρος κίνησης σε αυτήν είναι έντονα περιορισμένο, ο ασθενής ενδείκνυται για χειρουργική επέμβαση.

Η απόφαση για την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης λαμβάνεται από τον ορθοπεδικό ή τον τραυματολόγο μαζί με τον ασθενή. Στη συνέχεια καθορίζονται οι διαστάσεις της ενδοπρόσθεσης και το υλικό από το οποίο θα κατασκευαστεί. Σήμερα, τα εμφυτεύματα κατασκευάζονται από τιτάνιο και πολυμερή υψηλής αντοχής, σε βάρος σχεδόν σε μια φυσική άρθρωση. Η ανθεκτικότητα και η αξιοπιστία των ενδοπροθέσεων είναι αναμφισβήτητη.

Περίοδος ανάρρωσης

Η επέμβαση για την αντικατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης τις περισσότερες φορές πηγαίνει χωρίς επιπλοκές. Απαιτείται στερέωση με επίδεσμο στήριξης για τις πρώτες 14 ημέρες. Επιτρέπεται η πρώιμη παθητική εκτέλεση ενός συγκροτήματος σωματικών ασκήσεων σε ειδικές συσκευές και συσκευές. Τα φορτία ισχύος επιτρέπονται μετά από 45-60 ημέρες.

Φυσιοθεραπεία

Οποιοδήποτε σύμπλεγμα ασκήσεων κατά της αρθρίτιδας είναι χρήσιμο μόνο κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Εάν υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας, πόνος και άλλα συμπτώματα έξαρσης της νόσου, η φόρτιση αντενδείκνυται.

Η θεραπεία άσκησης δεν πρέπει να προκαλεί πόνο ή ενόχληση. Με την παραμικρή αίσθηση ταλαιπωρίας, η άσκηση πρέπει να εγκαταλειφθεί.

ασκήσεις για οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου

Η φόρτιση πρέπει να γίνεται καθημερινά. Μετά το φορτίο, είναι χρήσιμο να κάνετε αυτομασάζ στην περιοχή της προσβεβλημένης άρθρωσης και των κοντινών μυών, χρησιμοποιώντας μια θεραπευτική κρέμα, την οποία ο θεράπων ιατρός θα σας βοηθήσει να επιλέξετε.

Φυσιοθεραπεία

Η φυσιοθεραπεία σάς επιτρέπει να ενισχύσετε την επίδραση των φαρμάκων, να μειώσετε τη δοσολογία τους και να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο επιπλοκών. Το είδος της φυσικοθεραπείας καθορίζεται από τον γιατρό, με γνώμονα την κατάσταση του ασθενούς, την παραμέληση της διαδικασίας και πιθανές αντενδείξεις λόγω συνοδών ασθενειών.

Τις περισσότερες φορές, στη θεραπεία χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες διαδικασίες φυσιοθεραπείας:

  • μαγνητοθεραπεία;
  • υπερηχογράφημα με υδροκορτιζόνη?
  • ηλεκτροφόρηση με αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ουσίες.
  • υπεριώδη ακτινοβολία
  • θεραπεία με λέιζερ και υπέρυθρες ακτίνες.

Η φυσικοθεραπεία πραγματοποιείται σε μαθήματα 10-15 συνεδριών πολλές φορές το χρόνο.

Θεραπεία με λαϊκές μεθόδους

Συνδυάζοντας λαϊκές θεραπείες με φαρμακευτική θεραπεία, θεραπεία άσκησης, σωστή διατροφή και φυσιοθεραπεία, μπορείτε να επιτύχετε μια μακρά και σταθερή ύφεση.

Μία από τις καλύτερες συνταγές είναι μια κομπρέσα με φύλλα σημύδας, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδη και θερμαντικά αποτελέσματα. Τα νεαρά φύλλα ταιριάζουν καλύτερα, γιατί πιο κοντά στο φθινόπωρο μειώνονται οι ευεργετικές τους ιδιότητες. Πριν κάνετε μια κομπρέσα, είναι απαραίτητο ένα μικρό μασάζ στο πάσχον άκρο. Στη συνέχεια τα φύλλα εφαρμόζονται στο δέρμα, ενισχύονται με μεμβράνη και επίδεσμο. Η κομπρέσα αφήνεται όλη τη νύχτα. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 10 ημέρες.

Τα λουτρά με αλάτι έχουν θεραπευτική δράση. Πριν από τη διαδικασία, οι κρύσταλλοι προδιαλύονται σε ζεστό νερό. Στη συνέχεια, το προκύπτον διάλυμα χύνεται στο λουτρό. Η διαδικασία θα απαιτήσει περίπου 3 κιλά αλάτι. Επιπλέον, μπορείτε να προσθέσετε μερικές σταγόνες από οποιοδήποτε αιθέριο έλαιο. Το καλύτερο είναι να κάνετε μπάνιο πριν πάτε για ύπνο, η διάρκεια του μπάνιου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 30 λεπτά.

Η ζεστή κομπρέσα βρώμης βοηθάει πολύ. Πρέπει να χυθούν με βραστό νερό, να επιμείνουν και να χρησιμοποιηθούν για τον προορισμό τους. Τέτοιες διαδικασίες συνιστώνται να γίνονται τη νύχτα.

Όχι λιγότερο χρήσιμα καταπλάσματα βοτάνων. Τα θρυμματισμένα φυτά με αντιφλεγμονώδη δράση (yarrow, τζίντζερ, κουρκουμάς, cinquefoil, calamus) παρασκευάζονται με βραστό νερό, διατηρούνται για 10 λεπτά κάτω από ένα καπάκι και εφαρμόζονται σε ένα πονεμένο σημείο. Μετά τη διαδικασία, ο προσβεβλημένος ώμος πρέπει να αλείψει με μια θεραπευτική κρέμα και να πάει για ύπνο.

Στο εσωτερικό συνιστάται η λήψη ενός εγχύματος από στίγματα καλαμποκιού. Ένα κουταλάκι του γλυκού πρώτων υλών ή 1 σακούλα φίλτρου παρασκευάζεται με 200 ml βραστό νερό, επιμένει κάτω από το καπάκι για 30 λεπτά και καταναλώνεται 1 κουταλιά της σούπας. κουτάλι μισή ώρα πριν από τα γεύματα.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου

Η πρόληψη της νόσου μπορεί να είναι πρωτογενής και δευτερογενής. Η πρωτογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις ακόλουθες δραστηριότητες:

  • τακτική άσκηση - τζόκινγκ ή γρήγορο περπάτημα, ασκήσεις για τους μύες της ωμικής ζώνης.
  • κρύο και ζεστό ντους?
  • εξάλειψη υπερβολικών φορτίων και αποφυγή τραυματικών καταστάσεων.
  • έγκαιρη θεραπεία ασθενειών που μπορούν να προκαλέσουν αρθροπάθεια ώμου.

Η δευτερογενής πρόληψη στοχεύει στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της αρθρίτιδας.

συμπέρασμα

Η αποκατάσταση των λειτουργιών των αρθρώσεων είναι μια μακρά και δύσκολη διαδικασία. Η θεραπεία της αρθροπάθειας του ώμου πρέπει να στοχεύει κυρίως στην εξάλειψη των συμπτωμάτων της νόσου. Μόνο σύνθετη θεραπεία, που συνδυάζει ιατρικές και λαϊκές μεθόδους, θα φέρει ανακούφιση και θα αποκαταστήσει την ικανότητα εργασίας.